Aleja Gwiazd - Roberto Pruzzo

 DANE PERSONALNE:

 
BIOGRAFIA:

Roberto Pruzzo urodził się 1 kwietnia 1955 roku w Crocefieschi niedaleko portowej Genui. Nic więc dziwnego, że swoje pierwsze piłkarskie kroki stawiał w tamtejszym FC Genoa. Debiutował w Serie A 2 grudnia 1973 roku w meczu Cesena – Genoa, jednakże do końca sezonu (pomimo 19 gier) nie zdobył żadnego gola, a jego klub musiał opuścić szeregi włoskiej ekstraklasy. Pruzzo jednak nie zdecydował się na rozwód z Genuą. W Serie B dał się poznać jako wybitny łowca goli, gdzie w ciągu dwóch sezonów aż 30 razy trafiał do siatki rywali. Nie może więc dziwić fakt, że Roberto otrzymał przydomek O’rey a genueńczycy w sezonie 76/77 powrócili do elity calcio. I właśnie wtedy po raz pierwszy zeszły się drogi „attacante” i Romy. W meczu Genoa – Roma (2-2) Pruzzo zdobył swojego pierwszego gola w Serie A, zwracając na siebie uwagę Gaetano Anzalone - ówczesnego sternika rzymskiego klubu. Jednak potrzeba było jeszcze okrągłych dwóch lat, by Roberto zasilił szeregi giallo-rossich. Ba, potrzeba było aż 3 miliardów lirów (ówczesny transferowy rekord!). 1 października 1978 roku meczem Verona – Roma (1-1) młody napastnik inauguruje swoje występy w żółto-czerwonych barwach, podkreślając ten fakt zdobyciem gola na wagę remisu. W taki oto sposób narodziła się nowa gwiazda Romy…

Od samego początku pobytu w Rzymie, Pruzzo zaskarbił sobie sympatię kibiców. Napastnik z numerem 9. na koszulce odwdzięczył się wspaniałą postawą i gradem goli, zostając aż 3-krotnie królem strzelców Serie A – w sezonach 80/81 (18 bramek), 81/82 (15) i 85/86 (19). Do historii przeszedł gol zdobyty głową po zagraniu piętą Falcao przeciwko…FC Genoa, dający Romie drugie w swej historii „scudetto”. Jako jedyny gracz giallo-rossich zdobył w jednym meczu 5 bramek – działo się to 16 lutego 1985 roku w meczu z Avellino (5-1). Wtedy to na ulicach Wiecznego Miasta pojawiły się plakaty z hasłem nawiązującym do bohaterów filmowych kreowanych przez Sylwestra Stallone : Rambo3, Rocky4, Pruzzo5!”. Poza tym „il Bomber” zdobył mnóstwo hat-trick’ów. U schyłku kariery, po sezonie 87/88 rozstał się z Rzymem i Romą, przenosząc się do Fiorentiny. W następnym sezonie, w meczu barażowym o awans do Pucharu UEFA pomiędzy Romą i Fiorentiną, Roberto udowodnił, że za wcześnie skreślono go jako napastnika. Wygrali „fioletowi” 1-0 a jedynego gola meczu zdobył właśnie… Pruzzo!

Roberto miał wyjątkowego pecha do reprezentacji narodowej. Enzo Bearzot, trener „Sguadra Azzurra”, nie darzył wielkim zaufaniem umiejętności strzeleckich napastnika Romy. Rozegrał on jedynie 6 spotkań w błękitnej koszulce…Wystarczy tylko wspomnieć, że zarówno przed mundialem ’82 jak i 86’ został najlepszym snajperem Serie A, jednak na żadną z tych imprez Pruzzo nie pojechał.

Roberto Pruzzo – najlepszy strzelec Romy w całym XX wieku. Bardzo inteligentna i ciekawa osobowość (studiował nauki polityczne na uniwersytecie „Mądrość”). Na boisku sprawiał wrażenie wolnego, czasami nawet irytująco wolnego. Jednak kiedy obrońca taktycznie „odpuszczał” – nie było już dla niego ratunku. Kibice świetnie bawili się na meczach z udziałem Pruzzo. Kiedy chcieli wywołać jego sportową złość wołali z trybun: „Roberto, moja babcia biega szybciej!”. Jako napastnik posiadał mizerne warunki fizyczne – przy wzroście 178 cm ważył 70 kg – jednak głową trafiał zawsze tam gdzie chciał!!! Mistrz główek, niekwestionowany król pola karnego. Curva Sud śpiewała o nim piosenkę: „ Roberto strzel gola, Curva Sud wzywa – strzel gola!”

SUKCESY I FAKTY:

Serie A: mistrzostwo Włoch 1983 - 240 meczów, 106 goli;
Puchar Włoch: 1980, 1981, 1984, 1986 – 48 meczów, 22 gole;
Puchar Europy Mistrzów Krajowych: finał 1984 – 7 meczów, 5 goli;
Puchar Zdobywców Pucharów: 13 mecze, 7 goli;
Puchar UEFA: 7 meczów, 3 gole;
Reprezentacja: 6 meczów;