Smutne to bardzo.
Chcialoby sie wiecej i wiecej, tym bardziej ze malo kto ma taki magic touch jak Francesco.

Ciężko to czytać...

Łysego pamiętałem jako ostatniego trenera, który kojarzył się z małymi bo małymi, ale wymiernymi sukcesami. Jego drugi rozdział w Romie na początku dawał ogromny optymizm, który już przy pierwszym zgrzycie z Francesco nieco przygasł. W tym sezonie dla mnie jednak mocno zszargał swoją pozycję na kartach historii Romy. Najgorsze jest to, że tak naprawdę nic szczególnego nie wypracował bo w szybkiej wyliczance "ze składem na mistrza", jak sam to ocenił przegrał wszystko od el. LM po Scudetto, na które leciutko nadzieja tliła się do ostatniego meczu na Olimpico. Tak po prawdzie patrząc na to wszystko większy entuzjazm wniósł chyba w pierwszym sezonie betowy Garcia.

Tymczasem lada moment nasz Lucjano może okazać się tym, który w ogromnym stopniu przyczyni się do zakończenia kariery Capitano. Fakt, czas pędzi do przodu nieubłaganie i każdy choć trochę racjonalnie myślący kibic Romy wie, że i ten moment kiedy Francesco powie dość musi nadejść. Tylko wszystko to nie powinno dziać się w takich okolicznościach. Trenerzy są i za chwilę ich nie ma. Spaletti też był, odszedł, później wrócił i za chwilę znów go nie będzie. Tottiego natomiast mieliśmy (i jeszcze przez chwilę mamy) wciąż trwającego, przez wszystkie momenty na przestrzeni 25 lat, w momentach sukcesów i porażek, przez setki spotkań, goli i dziesiątki tysięcy minut na boisku JEDNEGO. Serce mi się kraja jako kibicowi z długoletnim stażem jak patrze no to co wyprawia z nim Spaletti wpuszczając na ostanie nawet nie 10 minut w kolejnych meczach. Przez tyle lat oglądałem Francesco tworzącego w tej drużynie niemalże wszystko i trwało to tak długo że słów brakuje żeby to jakoś sensownie ująć. Dzisiaj natomiast czuje się jakby mi ktoś w ryj dawał. Co przy tym wszystkim musi czuć Totti.

Zdaję sobie sprawę, że wszystko co piszę emanuje na kilometr patosem romatycznego kibica Romy i, że aspekt sportowy bierze tu górę. No niby i tak może być, z tym że i na ten temat można napisać epopeję broniącą Francesco, który dalej może swoją osobą dać tej drużynie więcej niż niejeden gracz pierwszego składu. W czym on niby ustępuje wciąż pojawiającej się z przodu trójce Salah, Szary, Perotti? Kondycją, szybkością? Nie chcę ujmować żadnemu zawodnikowi, ale Totti wciąż połową zagrania może w meczu zrobić więcej niż znakomita większość zawodników wybiegających w pierwszym garniturze. Oczywiście nie chce tu narzucać jakiejś chorej wizji gry naszej 10 w pełnych 90 minutach co 3 dzień. Z drugiej strony kondycją takiego zawodnika trzeba umieć zarządzać i jako wielce krzywdzące dla jego dyspozycji uznaje to, że w oficjalnych meczach dostaje 10 minut raz na 4 spotkania. Cały żal potęguje dodatkowo fakt że meczach gdzie dostał pełne 90 minut nie wyglądał na umordowanego wysiłkiem.

Taka jest moja ocena ostatnich wydarzeń i tego że Francesco zmierza ku zamknięciu kariery. Dziwi mnie też mocno, że brak jest jakiegoś większego oburzenia z waszej strony. Tym bardziej to dziwi, jak sobie człowiek przypomni co się tu wyrabiało chociażby przy ostatnim temacie barykad na Curvie czy tego jak ocenialiście zmianę herbu przez amerykanów. Zakładając, że nawet obronimy te 2 miejsce do końca sezonu i awansujemy bezpośrednio do LM to będzie sukces oczywiście, dzięki Spaletti. Tyle tylko, że patrząc na to przez pryzmat ostatnich 10 lat, będzie to nasze 7 wicemistrzostwo. Dość pospolite osiągnięcie w przeciwieństwie do takiego pożegnania się z Tottim.

C'E SOLO UN CAPITANO!

nic dodać nic ująć kolego Mancol

Aż dziwi, że wpuszcza Franka tylko na dosłownie kilka minut, gdzie powinien mu dawać grać dłużej, zwłaszcza jak gra nie idzie. Może myśli, że jest za słaby fizycznie by np. wywrzeć mocny pressing czy skuteczniej powalczyć o piłkę...nie wiem