Czyzby federacja zaczela wkoncu martwic sie o repre ? :) swoja droga co oznacza sformulowanie "uksztaltowany we wloszech" ?

Ukształtowany we Włoszech to tak jakby wychowany we Włoszech, według reguł FIGC to taki piłkarz, który między 15 a 21 rokiem życia był zarejestrowany przynajmniej przez 36 miesięcy albo 3 sezony w jakichkolwiek włoskich drużynach. Taka sama zasada jak przy wychowankach, tylko tu musieli grać w danym klubie, a ukształtowany we Włoszech mógł grać w innych klubach.

Nainggolan i Ljajic się na styk załapali. Falque już nie, bo był w młodości przez trzy lata graczem Juve, ale na rok wypożyczyli go do Villareal.

Do tego grona można zaliczyć Szarego ukształtowany we Włoszech baaa nawet reprezentant.

Fakt, walka z problemem troche jak politycy w demokracji. Ale wloscy pilkarze beda mieli wieksza szanse gry jak bedzie chociaz 4 kadrze niz zaden.

Troche sygnal do klubow aby wziely sie za szkolenie a nie tylko kupowaly egzotyczne produkty jak Sabat.

Co nie zmienia faktu ze jak federacja chce aby kluby wyszkalaly dobrych wlochow to powinny za tym isc zupeknie inne dzialania.

Swoja droga do LM tez jest wymog 4 wychiwankow w 25 osobowej kadrze ?

Jest wymóg, nie wiem czy chodzi o wychowanków czy o tych ukształtowanych we Włoszech, natomiast nam jednego gracza zbrakło. UEFA nam obcięła kadrę, w związku z FFP do 22 graczy, a my zarejestrowaliśmy 21.

Jest wymóg, ale nie ma przymusu. Jak nie masz takich graczy, to rejestrujesz kadrę z 21 piłkarzami.

We Włoszech niczego nie poprawia. Masz trzech wychowanków i dwóch ukształtowanych w Serie A, to rejestrujesz kadrę z trzema graczami mniej, z 22 piłkarzami. Te 4+4 to żaden przymus. Nie znajdziesz żadnego takiego gracza, to możesz wystartować z kadrą 17-osobową.

Gracze U21 nie liczą się w tej kadrze i mogą grać do woli i tu jest problem, bo wtedy nikt ich na poważnie nie bierze. Drużyn B nie ma i nie będzie, bo kategorycznie odrzucono taką opcję. Od sezonu 2017/2018 zmieniają się rozgrywki Primavery. Będą miały ciekawszy format, choć większą konkurencyjność zabija utrzymanie final eight.

Teraz 42 drużyny (Primavery drużyn Serie A i B) grają w jednym formacie rozgrywek. 3 grupy, zgodnie z podziałem geograficznym, po 14 drużyn. Do fazy finałowej awansują po 2 najlepsze plus 2 z baraży. Potem jest final eight. Od przyszłego sezonu zmienia się tylko to, że nie będzie już podziału geograficznego, a wymieszają zespoły i zrobią bardziej wyrównane grupy. Bo teraz ta Romy jest najsłabsza. A np. z Interem i Milanem bardzo mocna.

Od sezonu 2017/2018 będzie Primavera A i B. Będą spadki i awanse. W A będzie jedna liga, z 16 drużynami. Denerwujące jest tylko to, że zostawili final eight. Czyli drużyny 1-8 awansują do turnieju finałowego i mistrza będzie mógł zdobyć zespół z 8 miejsca czyli niewielka różnica w porównaniu do tego co było w ostatnich latach, gdzie np. Primavera Chievo z 12 wynikiem sięgnęła potem po tytuł, bo doczłapała się do turnieju finałowego. Moim zdaniem mistrza powinna wyłonić sama liga. Kto jest pierwszy w tabeli, ten wygrywa i byłoby ciekawie. A tak jest tylko walka o awans i o lepsze rozstawienie. Primavera B zostanie z kolei podzielona na dwie grupy po 13 zespołów.

O tym, kto zagra w Serie A Primavery, a kto w B, rozstrzygnie przyszły sezon i ostatnie pięć lat. Do Primavery A zakwalifikują się po cztery najlepsze drużyny z trzech grup z przyszłego sezonu i cztery najlepsze Primavery z ostatnich pięciu lat, które nie znajdą się w dwunastce, która awansowała z poprzedniego sezonu.

Tyle, że Szary nie należy do Romy.

Włoska federacja bierze się za reformy z dupy strony. W ten sposób generalnie osłabia poziom włoskiej piłki szczególnie w konfrontacji z drużynami w Europie. Poziom reprezentowany przez włoskich piłkarzy rzeczywiście się pogorszył i walka z tym zjawiskiem jest konieczna, ale nie może polegać po prostu na włączeniu do kadry młodzieży i tyle. Niech się dzieje co chce. Najpierw powinny być utworzone drugie drużyny gdzie młodzież z pierwszoligowych klubów gralaby w rozgrywkach na w miarę wysokim poziomie, potem zawodnicy wyróżniający się wchodzili by do składów pierwszych drużyn nie zanizajac poziomu. W tym momencie będę tylko kombinacje i próba upchniecia w kadrze zawodników którzy po prostu nie będą grali. A więc zupełne przeciwieństwo oczekiwanych celów.

10 lat temu w polskiej ekstraklasie też wolano inwestować w tanich bałkańców niż w zdolnych Polaków, bo tamci byli tańsi.
Jedna reforma, druga, trzecia i w końcu mamy świetną reprezentację z kilkoma gwiazdami Europejskiego formatu.
Może czasem trzeba zrobić krok w tył, ale uczyć się na własnych błędach i poprawiać do skutku.

Jaki to problem 4 wychowanków w 25 osobowej kadrze ? Chodzi o to by 4 wychowanków grało a nie było w kadrze. Może i poziom nieco by się obniżył w krótkiej perspektywie czasu. W planie kilkuletnim Włosi by zyskali, bo już nastolatkowie (ci najlepsi), graliby w Serie A. Kluby by zaoszczędziły, bo przymus gry czterema wychowankami zostawił by w kieszeniach dużo szmalu z transferów a my dla przykładu mielibyśmy w Rzymie Ricciego, Vivianiego, Verde czy tam innych zdolnych chłopaków. A tak ... odchodzi Viviani, przychodzi Seck z afrykańskiej dżunglii. Bez sensu. Ze stratą dla kibiców, z marnotrastwem dla Italii. Ja jestem za drastycznymi zmianami w tym kierunku.

Oczywiście, że Włosi standardowo zabrali się do reform od dupy strony.
Weźmy sobie takich Niemców sprzed 10 i więcej lat. Przeprowadzili reformy, ale polegające między innymi na:
- zmuszeniu stawiania na młodych niemieckich piłkarzy przez kluby w niższych ligach
- pozwoleniu na grę druzyn rezerw w niższych ligach.
I sprawa wygladała tak, że jak się pojawił jakiś utalentowany młody gracz, to on po prostu grał. Czy to należał do klubu z 3 ligi i grął w nim, czy też będąc graczem Bayernu czy innego Wolfsburga grał w 2/3 lidze już od około 18 roku zycia w drużynie młodziezowej.
Kiedyś robiłem zestawienie jak wyglądało doświadczenie zawodników z kadry niemieckiej w porównaniu do kadry włoskiej gdy zawodnicy mieli 20 lat. Zawodnik Włoski miał z reguły kilka/kilkanaście spotkań rozegranych na 2 czy 3 lidze i mnóstwo spotkań na ławce. Zawodnik niemiecki dla odmiany miał tych spotkań rozegranych często ponad 50 (!) w dorosłej piłce.
I jak takiego zawodnika ściągnie się z drużyny młodziezowej do dorosłej to można na niego stawiać regularnie, bo on wie jak to jest grać z dorosłymi i poznał smak prawdziwej rywalizacji i nie dozna szoku, że go rywale przestawiają jak chcą.
A we Włoszech?
Limit wychowanków. Spoko. Powiedzmy, że Juve ma utalentowanego 19-letniego obrońcę, któremu przepowiadają wielką przyszłość, ale jest totalnie nieograny w dorosłej piłce. Mógłby sobie za to spokojnie poradzić w drugiej lidze, może nawet zostać jednym z najlepszych obrońców. W Juve nie pogra.
I teraz Juventus zamiast skupić się na jego rozwoju i wypożyczyć do Serie B (a zamiast niego ściagnąć sobie kogoś pokroju Stendardo czy Knezevicia jak kiedyś na tych 12 miesięcy), zostawia go u siebie i robi z niego 5 stopera.
Młody rzecz jasna nie gra, bo nie ma szansy rywalizować z silniejszymi kolegami, bedąc totalnie nieogranym. I tylko na tym traci.
Podałem z premedytacją taki przykład, bo Rugani został kupiony do Juventusu gdy miał 19 lat i wypożyczony do Serie B do czołowej ekipy. W dwa sezony uzbierał blisko 80 spotkań (40 w drugiej i 38 w pierwszej lidze), wrócił do klubu i jest ważnym zmiennikiem.
Oczywiscie Rugani nie jest wychowankiem i nie łapałby się do tego potrzebnego limitu, ale jestem w stanie sobie wyobrazić na jego miesjcu właśnie 18/19/20-letniego wychowanka. I wówczas Juventus musiałby wybrać: dobro klubu vs dobro zawodnika. A chyba nie o to w projekcie chodzi, żeby przeciwstawiać sobie te dwa elementy, ale zeby nawzajem one ze sobą współgrały.