Alfabet 20 lat Tottiego w Romie

Kiedy na przestrzeni ostatnich lat niektórzy powtarzali, że Totti się skończył, prawdziwi kibice patrzyli z politowaniem i dalej robili swoje – szli na stadion, żeby wspierać Romę i jej kapitana. Francesco odwdzięczył się im kolejnymi pięknymi zagraniami i kolejnym pięknymi meczami. Oto subiektywny przegląd 20 lat Tottiego w Romie.


A - debiut w Serie A - Sezon 1992-93

Brescia, 28 marca 1993, 20 lat temu. Roma wygrywa 2-0 po golach Caniggi i Mihajlovica. To ten moment. Patrząc, jak układa się ten sezon, to niemal znak od Boga. Boskov zaskakuje Rizzitellego: „Dam wejść chłopakowi”. W końcu Rizzitelli odpowiada: „Wpuść go. I tak już przecież wygraliśmy”. Totti nawet się nie odwrócił. „Myślałem, że wołał Muzziego” – opowie potem. A tymczasem chodziło o niego, o tego młodego chłopaka, który dzień wcześniej do wygranej poprowadził Primaverę. W tym sezonie Roma nie wygrała już w żadnym meczu. Dlaczego? Oczywiste – ponieważ Totti nie grał. Aha, warto zaznaczyć, że w tamtej Bresci grał Paolo Negro. Kolejny znak?


B – BALBO -  Sezon 1993-94

Balbo walczy z Argentyną przeciw Australii w kwalifikacjach do mundialu 1994. Wielu innych graczy leczy kontuzje przed meczem Roma-Sampdoria, rewanżowym spotkaniem 3 rundy Pucharu Włoch. 16 grudnia 1993 roku siedemnastoletni Totti wychodzi po raz pierwszy w wyjściowym składzie. Dzień wcześniej, w Trigorii, wszyscy dziennikarze skupiają się na nim. „Młody, idź pod prysznic” – przerywa wszystko Mazzone. Pierwsza akcja, siatka założona Vierchowodowi. Niezły chrzest. Roma wygrywa 2-1, czyli takim stosunkiem bramek, jak przegrała w pierwszym meczu. Giallorossi odpadają jednak w rzutach karnych. Totti zostaje zmieniony w 37 minucie drugiej połowy przez Lapiniego, który dziś trenuje juniorków San Gimignano.

C – CREATURA (stworzenie) - Sezon 1994-95

„To moje stworzenie i ja będę nim kierował” – tak odpowiadał zawsze Carlo Mazzone, tym, którzy pytali, czy nie za mało okazji do gry daje Francesco Tottiemu, który 4 września 1994 roku, nie ukończywszy jeszcze nawet 18 lat, przeciw Foggi strzelił swoją pierwszą bramkę w Serie A. Z kolei 8 stycznia 1995 przeciw Bari strzelił swoją pierwszą bramkę łyżeczką. W międzyczasie 30 października w Parmie Totti po raz pierwszy założył koszulkę z numerem 10.

D – DEMEYS - Sezon 1995-96

To jeden z obrońców belgijskiej drużyny Aalst, których Totti kiwa 17 października 1995 roku w wyjazdowym meczu 1/16 Pucharu Uefa. Francesco strzela też swoją pierwszą bramkę w europejskich rozgrywkach. Popisowa zagrywka, która zadziwia wszystkich, obrońców i bramkarzy, kibiców i dziennikarzy, ekspertów i amatorów. Jest też pierwszoplanowym bohaterem także w meczu Roma-Slavia Praga, gdzie asystuje Moriero przy bramce na 3-0. W lecie wygrywa także Mistrzostwa Europy Under 21.


E – EREDIVISIE – Sezon 1996-97

Tak nazywa się liga holenderska. Jari Litmanen wygrał ją wcześniej już dwa razy (i wygrał już Ligę Mistrzów i Puchar Interkontynentalny), kiedy 9 lutego 1997 roku przyjechał na Olimpico na turniej Romy z Ajaxem i Borussią Moenchengladbach. Carlos Bianchi chciałby, żeby tu został, ponieważ zdecydował się już wypożyczyć Tottiego do Sampdorii i niemal przekonał do tego Franco Sensiego. Tottiemu, który strzelił przepiękną bramkę z Milanem, Bianchi dał numer 17/. Francesco strzela dwa kolejne piękne gole i Sensi zmienia zdanie. Bianchi zostaje zwolniony, a Totti zostaje. Wiecie, co będzie dalej. Wygrywa Igrzyska Śródziemnomorskie.

F – FIRMA (podpis) - Sezon 1997-98

Przychodzi Zeman, Totti strzela 13 goli i wszystkie są piękne. Jego pozycja się umacnia. No i w końcu dochodzi – po długi perypetiach – do złożenia podpisu na nowym kontrakcie. Żeby to się udało, Francesco musiał opuścić swojego agenta, Franco Zavaglię, który potem współpracować będzie z Moggim ojcem i synem.

G – GOL - Sezon 1998-99

Po raz kolejny dwucyfrowy wynik – tym razem 12 w lidze, 1 w Pucharze Włoch, 3 w Pucharze Uefa. W październiku następuje też debiut w reprezentacji. Mecz Włochy-Szwajcaria w Udine. Na 20 minut przed końcem Totti zmienia Del Piero, który strzelił dwa gole. „Ale pewnego dnia to on będzie Del Piero” – pisze Il Corriere della Sera.

H - HIDE NAKATA - Sezon 1999-2000

To Rzymu trafia w styczniu 2000 roku. Camello nigdy się do tego nie przyzna, ale jego plan był taki, żeby Nakata zajął na stałe miejsce Tottiego. Francesco, kiedy to staje się jasne, nie zamierza stać z opuszczonymi rękami: „Jeśli nie jestem tu potrzebny, mogę odejść”. Okazuje się jednak, że można znaleźć sposób na koegzystencję – Nakata jako zmiennik Tottiego. Japończyk, urodzony jak Totti w 1976 roku, zawiesił karierę kilka lat temu i dziś wędruje po świecie. Ale jaką piękną bramkę strzelił w Turynie w 2001 roku! Totti, który został przez niego zmieniony, był tego dnia na pewno bardziej zadowolony niż Capello. Ale wróćmy do sezonu 1999-2000, który zakończył się Mistrzostwami Europy. Totti, według wielu, jest najlepszym graczem zarówno całego turnieju, jak i finałowego meczu z Francją. A jednak niektórzy obarczają go winą za przegraną z Francuzami, ponieważ stracił piłkę 80 metrów od bramki, a potem zaczęła się akcja, po której bramkę zdobył Trezeguet.

I - ITALIA u stóp Romy – Sezon 200-2001

Giallorossi Mistrzem Włoch. Jest 17 czerwca 2001. Ale to przecież wszyscy wiecie...

L – LAZIO - Sezon 2001-2002

Z symbolem scudetto na piersi Roma nie potrafi utrzymać poziomu. Zdobywa tylko Superpuchar. Nikt o tym nie pamięta, ale Totti z powodu kontuzji opuszcza 5 z ostatnich 6 meczów. W tym także zremisowane 2-2 spotkanie w Wenecji. Jak myślicie, ile jest wart gol strzelony Peruzziemu „łyżeczką” w derby wygranych 5-1?

M – MILAN - Sezon 2002-2003

Milan nie dlatego, że Totti strzela im trzy gole w finale Pucharu Włoch (które zresztą nie wystarczą do wygrania trofeum), ale dlatego, że w czerwcu, na zgrupowaniu kadry, deklaruje on: „Berlusconi mógłby być moim prezydentem”. I nie ma wcale na myśli polityki... To jeden z tych momentów, kiedy pokusa odejścia z Romy jest podobno najsilniejsza. W dodatku mowa tu o Milanie, więc pokusa musi być silna! „Dla swojego dobra powinien opuścić Romę” – pisali ci, którzy, udając przyjaciół Francesco, dbają tylko o własnych korzyściach. Czyli o tym, żeby nie pomagał Romie. Mają pecha. Totti zostaje. Do dziś.

N – NIKE - Sezon 2003-2004

Na zakończenie wielkiego sezonu, z 20 golami i przegranym scudetto na koncie z winy Capello, który podejmuje same błędne decyzje w dwóch ostatnich, decydujących meczach przeciw Milanowi, Totti zawodzi także na Mistrzostwach Europy. Po remisie 0-0 z Danią przychodzi dyskwalifikacja za oplucie Poulsena oraz zmiana korków, która prowadzi do sporu z Nike, do tej pory jego oficjalnym sponsorem. Co ciekawe, dziś Nike wróciło do niego.

O – OSKAR - Sezon 2004-2005

Chyba najgorszy sezon Tottiego. Pojawiają się głosy krytyczne. Jest pokusa Realu Madryt. Mimo wszystko Francesco strzela 12 goli. W grudniu wygrywa po raz trzeci i nie ostatni piłkarskiego Oskara AIC. Dziś jest graczem, który zdobył ich najwięcej. W tym sezonie satysfakcję daje mu też wyprzedzenie Pruzzo w rankingu najlepszych strzelców w historii Romy.

P – PIOLA - Sezon 2005-2006

Pościg za Piolą tak naprawdę zaczyna się tutaj. Ponieważ to właśnie w tym sezonie, 18 grudnia 2005 w meczu z Sampdorią w Genui urodził się Totti jako środkowy napastnik, a wraz z nim Roma Spallettiego. Także Capello często ustawiał go z przodu, ale teraz jest inaczej, ponieważ rodzi się Roma wyjątkowo piękna, dla której on jest natchnieniem, a jednocześnie bezlitosnym egzekutorem. Przychodzi seria 11 wygranych, ale też kontuzja, która stawia pod znakiem zapytania występ na Mistrzostwach Świata. A jednak na nich zagra! I uratuje ojczyznę tym rzutem karnym w doliczonym czasie gry przeciw Australii. I zostanie mistrzem świata. „Nigdy nie będzie już taki, jak kiedyś” – pisze o nim wielu. Zlitujcie się nad nimi...

Q – QUATTRO A UNO (cztery do jednego) - Sezon 2006-2007

Znowu Genua, znowu mecz z Sampdorią. Strzela bramkę na 4-1 (mecz skończy się wynikiem 4-2). Uderzenie z lewej nogi w powietrzu to jedno z najpiękniejszych w jego karierze. Oklaskuje go cały Stadion Marassi. Najpiękniejszy gol sezonu, w którym zdobywa tytuł króla strzelców i Złotego Buta. Wygrywa także Puchar Włoch. Jak to było? „Nigdy już nie będzie taki, jak kiedyś”. Litujecie się nad nimi?

R – REKORD – Sezon 2007-2008

16 stycznia w Pucharze Włoch w meczu z Torino Totti strzela bramkę numer 200 w barwach Romy. Dziś jest ich już 281. 1 marca wyprzedza Losiego i staje się piłkarzem z największą liczbą występów w Serie A w barwach Romy (wtedy było ich 387, dziś 527 w lidze i 668 w sumie). wygrywa Superpuchar i Puchar Włoch.

S – SUD - Sezon 2008-2009

Sezon nie układa się dobrze, ale Roma ma wielką szansę – finał Ligi Mistrzów ma zostać rozegrany na Olimpico. Zanim jednak do niego dojdzie Giallorossi w ćwierćfinale mierzą się z Arsenalem. W składzie wielu nieobecnych i nie w pełni zdrowych. Wśród nich Totti, który na boisko wychodzi w ochraniaczu, ale dogrywa Juanowi piłkę przy golu na 1-0, a Julio Baptiście podaje tak, że kwestia kwalifikacji może się rozstrzygnąć już w tym meczu. Brazylijczyk nie wykorzystuje okazji, Roma odpada po rzutach karnych w tę noc, kolejną noc miłości, kiedy Totti biegnie pod Curva Sud i zakrywa twarz koszulką, żeby ukryć łzy, których nie ma powodu się wstydzić.

T -  TOTTIEGO KOSZULKA – Sezon 2009-10

Kolejny przegrany o włos sezon. Totti długo poza boiskiem, ale i tak strzela 14 bramek, z których 4 w ostatnich 4 meczach. To nie wystarcza. Słynny już faul na Balotellim w finale Pucharu Włoch wywołuje falę krytyki z ust wszystkich, nawet prezydenta Włoch. Myśli nawet o tym, żeby zakończyć karierę, ale do pozostania na boisku przekonuje go między innymi wielki pokaz miłości ze strony całego stadionu w czasie meczu Roma-Cagliari, ostatnim spotkaniu ligowym na własnym terenie. Nie ma na Stadio Olimpico ani jednego widza, który nie miałby na sobie jego koszulki. Kto kibicuje Romie, nigdy nie przegrywa. A Totti kibicuje Romie.

U – UNICA (jedyna) - Sezon 2010-11

„Zawsze jesteś jedyna”. Taki napis pojawia się na koszulce, którą Totti dedykuje Ilary 9 lat po „Jesteś jedyna”, a więc 9 lat po derbach wugranych 5-1. Ale historia się nie zmienia: Roma wygrywa 2-0 piąte z rzędu derby, po dwóch golach kapitana. Radu nie ma odwagi podskoczyć Tottiemu, więc czepia się Simplicio.

V – VAL PUSTERIA - Sezon 2011-12

Na zgrupowaniu w Brunico Totti od razu czuje się poddany pod dyskusję, kiedy Baldini, w wywiadzie dla „La Repubblica”, mówi  o jego lenistwie. Wybiera najinteligentniejszą drogę – milczenie i pracę. Po kilku nieporozumieniach podbija także Luisa Enrique i nowe kierownictwo.

Z – ZEMAN - Sezon 2012-2013

Znów spotyka się ze swoim dawnym mistrzem. Sezon nie układa się tak, jak wszyscy mieli nadzieję, ale dzięki przygotowaniu pod okiem tego szkoleniowca Francesco wyprzedza Nordahla i zajmuje drugą pozycję w rankingu strzelców wszech czasów w Serie A. I udziela wszystkim istotnej lekcji: do ostatniej chwili stoi za Zemanem i jako pierwszy serdecznie ściska Andreazzolego po pierwszej wygranej z Juventusem. Jedno jest pewne – niezależnie od tego, co można myśleć o Czechu – Kapitan spotykał się z nim w idealnych momentach swojej kariery, kiedy formował się fizycznie i kiedy odzyskał wigor. A dziś jest tym, kogo widzimy w każdym meczu – dwudziestolatkiem!


Autor: LUCA PELOSI
Tłumaczenie: kaisa

PS. Jako bonus nagranie głosu komentatora zapowiadającego wejście na boisko Tottiego w jego debiucie w Serie A - 20 lat temu!

http://www.youtube.com/watch?v=MEGuQxoFQXA